maandag 27 augustus 2012

Shadier parts of European Union policy making



Counter to what a lot of academics, media, politicians and conspiracy theorists would have us believe, I would argue that European Union politics is very open, accessible and transparent. True, the sheer complexity of the process makes it very difficult to follow, but at the end of the day, if you have the time, resources and energy you can monitor and influence EU policy.

Having said this, there are parts of European lawmaking which are murkier, shadier and less easy to follow. They are what I call the shadier parts of the EU process; moments where there are no camera's, meeting-minutes, rapports or public access. They are not only troublesome because there is no possibility for public scrutiny, but also because of the limited access for Public Affairs professionals .

Roll-call votes at committees

Parliamentary Committees are a crucial part of the EU decision process. They compose experts and coordinators of the various political families and their votes are used for group whipping. It is all the more strange that votes in Parliamentary committees are not subject to roll-call. Meaning that after the voting has taken place there isn't a registration showing who exactly voted in which way. An effort by the British MEP Andrew Duff to change this was rejected by the EP constitutional affairs committee. Some MEP's argued that it would be technically difficult to implement, which of course is baloney.

First Reading Trialogues

Rules 70 of the European Parliament allows Committees and Committee members to negotiate with Council before a proposal goes to vote (either in committee or plenary). The members negotiating with Council have to -in principle- take a decision by a majority of its members and adopt a mandate on the poltical orientations and priorities. However in practice negotiations take place in various forms, both formally and informally. In Brussels, everybody talks to everybody. As a consequence more and more proposals are being adopted in first reading. This avoids lengthy legislative processes, however it makes it much more difficult to monitor and scrutinize whats going on. 

Delegated acts

When a law is adopted there will still be a need for some decision making in the implementation phase. For example when a law on prohibited substances is made there still the necessity to draw up a list of substances or products. Because it would be silly to open up legislation and go through the whole co-decision process again,  decision-makings-powers can be delegated to the European Commission. This used to be called Comitology, but after the adoption of the Lisbon Treaty it is now called "Delegated Acts". Whatever the name, it boils down to the Commission making decisions without consulting Parliament or Council. It has been criticized for opening up the back-door for ambiguous decisions. Lisbon has made it a bit more transparent because Council and Parliament have to agree upfront till wha extent they will allow Commission to decide, and moreover they can actually block decisions made under "Delegated Acts."

In Camera meetings 

The Rules of Procedure state that hearings and testimony in the European Parliament shall take place in public. However, proceedings can take place in camera if this is requested by one quarter of the members of the committee of inquiry, or by the Community or national authorities, or where the temporary committee of inquiry is considering secret information. In practice In Camera meetings have been called on different occasions while the reason for doing so wasn't always clear. Moreover, the European Parliament never disclosed which members actually called for the meeting to be behind closed doors. 

maandag 20 augustus 2012

12 SEPTEMBER EN EUROPA DEEL 1: PVDA

Disclaimer to English readers: Blog in Dutch because of 2012 Dutch elections.


Europa zal als nooit tevoren een belangrijk onderdeel zijn van de Tweede Kamerverkiezingen. Maar hoe is het eigenlijk gesteld met Europa in de verkiezingsprogramma’s. Hoe Europaproof zijn de partijen eigenlijk? Met deze reeks analses nemen we de verkiezingsprogramma’s onder de loep en kijken we of de partijen een realistisch, eerlijk en duidelijk verhaal hebben als het om Europa gaat. We trappen af met het verkiezingsprogramma van de PVDA.

Algemene indruk
Het verkiezingsprogramma van de PVDA is opvallend Europa-gezind. Met name als men het vergelijkt met voorgaande verkiezingsprogrammas zoals bijvoobeeld  voor de Europese verkiezingen. De partij kiest voor een toekomst in Europa. Van “uit de euro stappen”  is géén sprake.  In hun eigen woorden; “Een Europa dat groeit, laat Nederland groeien” . Wel menen ze dat het tijd is voor een nieuw Europa; van strenge bezuinigingen naar groei en banen. Daarmee volgen ze in weze de lijn van hun partijgenoten in Frankrijk. Heel veel elementen van het programma pleiten voor verdere Europese integratie. Het gaat dan om practische zaken; het PVDA is voorstander van een Europees bankentoezicht en de invoering van de omstreden Eurobonds. Kenmerkend is dat ook meer federalistische elementen voorgesteld worden. Zo wil het PVDA dat het Europees Parlement de voorzitter van de Commissie levert en het bovendien is het PVDA vóór invoering van Europese kieslijsten. Al en al een verkiezingsprogramma dat de PVDA weer terug in het hart van de Europese discussie plaatst

Realistisch
Behalve duidelijk is het programma bovendien in veel opzichten opvallend realistisch. Menig partij heeft zich de afgelopen jaren schuldig gemaakt aan het beloven van zaken die in een Europees verband niet uitgevoerd konden worden vanwege EU regels of vanwege het ontberen van een meerderheid in Europa. De PVDA wil onder andere immigratieproblemen  en belastingfraude via Europa aanpakken. Ook weten ze dat aanpassingen van regels inzake sociale huurwoningen en kerosinesubsidies ze niet in Den Haag, maar in Brussel moeten gaan lobbyen. Ook de uitspraken over uitbreiding laten zien dat het PVDA niet bang is om realistische, duidelijke keuzes te maken.

Kritische Noten
Is het verkiezingsprogramma dan in zijn geheel Europaproof? Bijna. Er staan nog steeds elementen in die onrealistisch zijn of maar deels kloppen. Zo meent het PVDA dat er nog te weinig structuurfondsen naar het MKB gaat, terwijl in deze programmaperiode er drie keer zoveel naar het MKB is gegaan dan oorspronkelijk de bedoeling was (100 miljoen ipv 30 mln). Ook wil het PVDA de voedseloverschotten gebruiken voor voedselbanken. Dit is de afgelopen jaren ook gebeurd middels het food for the deprived programma. De realiteit van vandaag is echter dat door de voedselprijzen er geen voedseloverschotten meer te vinden. Ook de houding ten aanzien van gemeenschappelijk landbouwbeleid kan iets genuanceerder.  In Nederland is er namelijk al radicaal ontkoppeld en is er bijna geen sprake meer van exportsubsidies of productiesteun. Ook vraag ik mij af hoe het PVDA geld van het ESF wil gebruiken om jeugdwerkeloosheid te bestrijden als ze ook pleitten voor een miljard korting. Als je kort op de begroting is er ook minder geld voor bestrijding van jeugdwerkeloosheid of het stimuleren van energieprojecten. Het PVDA wil nog meer betrokkenheid van de Tweede Kamer, terwijl juist hier de laatste jaren heel veel slagen zijn gemaakt en Nederland in Europa inmiddels een voorbeeldfunctie heeft. Ook het idee dat lobbyisten bij de Raad zich moeten registreren in het lobbyregister is een beetje merkwaardig omdat de Raad een verlengstuk is van de hoofdsteden en lobbyisten ‘ van de Raad’  dus niet in Brussel maar in de hoofdsteden zitten. Ook zet ik vraagtekens bij het idee om de staatssecretaris van Europese Zaken te plaatsen bij het ministerie van Algemene Zaken. Hij zal dan misschien beter verankert zijn in de Nederlandse politiek, maar ontbeert dan de externe voelsprieten die het ministerie van Buitenlandse Zaken hem kan bieden.  Ik was benieuwd naar de mening van voormalig staatssecretaris Frans Timmermans hierover. Via Facebook liet hij mij weten dat het zijn idee was omdat de toon van het Europees beleid en bovendien de coordinatie gedicteerd zou worden door de premier.

Eindoordeel
Al en al is het het verkiezingsprogramma van het PVDA verbazingswekkend Europaproof. Het geeft heldere antwoorden op de meest prangende vragen en doet dat op een realistische manier. Her en der is het nog niet ontdaan van achterhaalde kreten , maar dat neemt niet weg dat het een bijzonder realistisch verkiezingsprogramma is.

Milos labovic
-Op persoonlijke titel

Milos Labovic houdt zich tot in de treurnis bezig met Europese zaken. Hij was voorzitter van de Jong Europees Federalisten van 2005 tot 2007 en richtte de werkgroep Europa op bij de Nationale Jeugdraad. Daarnaast was hij van 2007 tot 2009 adviseur van de Servische regering op het gebied van Europese integratie en is hij nu inmiddels drie jaar lobbyist in Brussel. Hij heeft een Master in European Studies van de Universiteit van Maastricht en een Magister in Europawissenschaften van de RWTH Aachen. 

maandag 13 augustus 2012

European Parliament Assistents


Apart from political assistants and the secretariats MEP's are also helped by their own personal assistants.

It is difficult to overstate the importance of the assistents of members of the European Parliament. While it is ofcourse the members of the European Parliament who in the end are the decision makers, it is safe to say that without parliamentary assistant the whole legislative process in the EU would come to a screaching halt. Parliamentary assistants are the oil that makes the engine run smoothly. It is all the more strange that there is hardly any scholarly research done on the influence of MEP assistants on the legislative process.

So who are they?

MEP assistants tend to be relative young persons, sometimes taking up the assistantship as their first or second job after graduating from University. A lot of the times they have some affinity with Brussels as they have either a European Studies or political studies background. the University of Maastricht and the College of Europe seem to be the chief suppliers of assistants, even though no formal study can back this claim. A majority of them are members of the same party as their MEP, even though a significant number does not have a party membership but is picked for their merit, expertise and/or experience. In certain cases assistants have gone on to become MEP's as was the case with Sophia in t Veld and Emma McClarckin. Assistants are as a rule cheerfull, open personalities and very dedicated to their work. They do however seem in a constant stress because of the workload thrown at them by their MEP's. So don't be surprised if a assistant doesn't have time to chat when you meet them in Parliament, it is rarely something personal, rather their to bussy.

What do they do?

The role of Parliamentary assistants varies from MEP to MEP. Sometime there is a internal division between assistants; some act as policy advisors, while others do more logistics stuff like answering email, managing the MEP's agenda and welcoming groups. More often though assistants will do both. The extent to which a assistant is a policy advisor -or in extreme situation atually drafts policy- depends on various factors. The most important one is the MEP and to what extent to he entrusts the assistant with policy advice or even formulation. Besides that, there is some degree of competition with both the group political advisor and the committee secretariats when in comes to to assisting the MEP. Also, the role of the assistant will depend on his expertise, engagement and bond with the MEP. They are rarely given the task of drafting a whole rapport, as opposed to drafting amendments which they are often entrusted to do. In the end the work of a MEP assistants boils down to knowing what his MEP wants and making sure all initiatives are coherent with this.

How can assistants help you further your cause?

In the case of the MEP assistant, this question is formulated the wrong way. It should be the other way around; How can you help the assistant? Understanding this is vital to building a longstanding relationship with assistants. By assisting him with anything from information to thinking how certain press releasing can be distributed you can really help the assistant and save him/her time. As the guardian  of his MEP, an assistant will never do you a favor which is opposed to positions taken by his MEP. However you can remind assistants of similiar positions or actions taken in the past which become pressing or require new action. Helping the assistant to save time and consolidating the position of his MEP is the key to a meaningfull working relationship with MEP assistants. At any rate, always make sure you dont waste their time or do anything that jeopardises your working relationship with assistants, because most of the times you can forget about accessing the MEP as well. The Strasbourg week are excellent weeks to meet up with assistants that stay in Brussels. Normally, they are a bit less buissy and have time for a lunch (even though you wont be able to meet in Parliament premisses as brown badges are not allowed entrance during this week).